Załoga "Rudego" dociera pod Warszawę. W dalszą drogę zabiera się z nimi Lidka w przebraniu piechura. Telegrafistka chce sprawdzić, czy stoi jeszcze jej przedwojenny dom. Niestety pobliskie zabudowania przeszukują niemieccy żołnierze. Dochodzi do walki. Z pomocą Lidce przybywa Janek wraz z Gustlikiem i wspólnie pokonują wroga. Nieco później "Rudy" próbuje przeprawić się przez most na Wiśle, ale zostaje trafiony pociskiem przeciwpancernym. Oprócz lekko rannego Olgierda cała załoga trafia do szpitala pod opiekę Marusi. Tam ranni żołnierze spotykają Czernousowa, który leczy złamaną rękę. To właśnie on jako pierwszy zostaje wypisany ze szpitala. Przed wyjściem zostawia jednak Jankowi swój pistolet.

Po długim leczeniu pancerni opuszczają szpital. Za wszelką ceną starają się dotrzeć do Kołobrzegu, by ponownie walczyć pod dowództwem porucznika Jarosza. Wkrótce odnajdują swój czołg. Niestety, podczas walki maszyna została poważnie uszkodzona. Załoga jednak nie chce nowego wozu. Pułkownik zgadza się na prośbę Janka - w czołgu wymienione zostaną tylko zepsute części. Trójka czołgistów jest pogrążona w smutku, ich kompan Olgierd nie żyje. Zginął próbując ugasić palący się pojazd. Nowym dowódcą czołgu zostaje Janek. Do załogi tymczasowo przydzielony jest polski partyzant West.

Grupa radzieckich żołnierzy opanowuje niemiecki bunkier, biorąc w niewolę jego załogę. Nie może jednak połączyć się z własnym dowództwem, gdyż zniszczona została radiostacja. Wkrótce ma się rozpocząć atak wojsk polsko-radzieckich. Nikt nie wie, że bunkier został już opanowany. Marusia wysyła Szarika z meldunkiem. Pies w porę przybywa do dowództwa. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte wyzwala kolejne miasta Wybrzeża, wreszcie dociera do Bałtyku. Załodze "Rudego" wciąż towarzyszy West. Niespodziewanie okazuje się, że jest to ojciec Janka.

W syberyjskich górach Janek Kos wraz ze starym Jefimem wiodą żywot myśliwych. Młody Polak wciąż myśli o swoim ojcu, którego szuka od września 1939 roku. Poznaje Gruzina Grigorija. Chcą razem wstąpić do wojska. Janek rozstaje się z Jefimem, wraz z psem Szarikiem wyrusza w podróż pociągiem, który wiezie radzieckich żołnierzy na front. Przesiada się do transportu z Polakami, gdzie poznaje Lidkę i Gustlika, Ślązaka, który uciekł z Wehrmachtu. Wspólnie docierają do formowanej Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Gustlik zostaje przyjęty, a Janek okazuje się za młody i dopiero dzięki podstępowi dołącza do przyjaciela. Wkrótce obaj zostają przyjęci do załogi porucznika Olgierda Jarosza - Ślązak dzięki swojej sile, a Kos za sprawą celnego oka. Niespodziewanie okazuje się, że kierowcą czołgu jest Grigorij. Dzięki Jankowi dołącza do nich także Szarik.

Początek żołnierskiej służby to dla Janka i Gustlika praca w kuchni. Tymczasem Lidka zostaje telegrafistką w sztabie dywizji. Wkrótce nadchodzi moment alarmu bojowego. W czasie jazdy kolumnę czołgów zaskakuje atak niemieckich myśliwców i przez nieuwagę Grigorija ich pojazd wpada na minę. Jednak dzięki sile Gustlika, który naprawia zerwaną gąsienicę, załoga rusza w dalszą drogę. Polsko-radzieckie wojska mijają Bug i owacyjnie witane wjeżdżają do wyzwolonego wcześniej Lublina. Tu Olgierd i Grigorij otrzymują zaproszenia - do fabryki i nauczycielki z pobliskiej szkoły. Po uroczystych spotkaniach załoga idzie na cmentarz. Janek sądzi, że wśród mogił może znajdować się grób jego ojca. Gustlik odkrywa tymczasem kryjówkę niemieckich żołnierzy oraz volksdeutscha, który im pomagał. Jednak Olgierd nie godzi się na rozstrzelanie ich bez sądu.

W syberyjskich górach Janek Kos wraz ze starym Jefimem wiodą żywot myśliwych. Młody Polak wciąż myśli o swoim ojcu, którego szuka od września 1939 roku. Poznaje Gruzina Grigorija. Chcą razem wstąpić do wojska. Janek rozstaje się z Jefimem, wraz z psem Szarikiem wyrusza w podróż pociągiem, który wiezie radzieckich żołnierzy na front. Przesiada się do transportu z Polakami, gdzie poznaje Lidkę i Gustlika, Ślązaka, który uciekł z Wehrmachtu. Wspólnie docierają do formowanej Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Gustlik zostaje przyjęty, a Janek okazuje się za młody i dopiero dzięki podstępowi dołącza do przyjaciela. Wkrótce obaj zostają przyjęci do załogi porucznika Olgierda Jarosza - Ślązak dzięki swojej sile, a Kos za sprawą celnego oka. Niespodziewanie okazuje się, że kierowcą czołgu jest Grigorij. Dzięki Jankowi dołącza do nich także Szarik.

Początek żołnierskiej służby to dla Janka i Gustlika praca w kuchni. Tymczasem Lidka zostaje telegrafistką w sztabie dywizji. Wkrótce nadchodzi moment alarmu bojowego. W czasie jazdy kolumnę czołgów zaskakuje atak niemieckich myśliwców i przez nieuwagę Grigorija ich pojazd wpada na minę. Jednak dzięki sile Gustlika, który naprawia zerwaną gąsienicę, załoga rusza w dalszą drogę. Polsko-radzieckie wojska mijają Bug i owacyjnie witane wjeżdżają do wyzwolonego wcześniej Lublina. Tu Olgierd i Grigorij otrzymują zaproszenia - do fabryki i nauczycielki z pobliskiej szkoły. Po uroczystych spotkaniach załoga idzie na cmentarz. Janek sądzi, że wśród mogił może znajdować się grób jego ojca. Gustlik odkrywa tymczasem kryjówkę niemieckich żołnierzy oraz volksdeutscha, który im pomagał. Jednak Olgierd nie godzi się na rozstrzelanie ich bez sądu.

Pod Studziankami Niemcy zdołali przebić się przez linię frontu. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte ma przyjść z pomocą walczącym oddziałom polsko-radzieckim. Po przygotowaniach załoga czołgu 102 rusza w drogę. W oczekiwaniu na prom Janek i Gustlik kąpią się w Wiśle, a przy okazji demaskują szpiega naprowadzającego niemieckie działa. Pod Studzianki załoga dociera w samą porę i powstrzymuje atak. Janek spotyka swoich przyjaciół - Fiedię i Czernousowa, a później wraz z Olgierdem idzie do pozostawionego na przedpolu "Tygrysa". Gdy okazuje się, że jego działo jest sprawne, rozpoczynają ostrzał niemieckich pozycji, niszczą 3 nieprzyjacielskie czołgi i powstrzymują natarcie. Fiedia ginie trafiony odłamkiem podczas niemieckiego ataku.

Niemcy zajmują Studzianki. Załoga porucznika Jarosza ma pomóc okrążonemu batalionowi Baranowa, ściągając na siebie ogień artylerii. Do załogi dołącza stary Czereśniak, który ma pełnić rolę przewodnika. Wkrótce czołg 102 dociera do okrążonego oddziału. Jeden z radzieckich żołnierzy przypadkowo uszkadza gąsienicę, psuje się również pompa paliwowa. Niemieckie oddziały przypuszczają kolejny atak, ale batalion, wsparty czołgistami, odpiera go. Janek wysyła Szarika z wiadomością do sztabu. Pies po długiej drodze dociera do polskiego dowództwa i pułkownik natychmiast wysyła oddział z częściami do uszkodzonego czołgu. Wkrótce załoga, wraz z batalionem Baranowa, powraca do zgrupowania wojsk polsko-radzieckich. Dzięki Szarikowi czterej pancerni wykonali kolejne zadanie.

W syberyjskich górach Janek Kos wraz ze starym Jefimem wiodą żywot myśliwych. Młody Polak wciąż myśli o swoim ojcu, którego szuka od września 1939 roku. Poznaje Gruzina Grigorija. Chcą razem wstąpić do wojska. Janek rozstaje się z Jefimem, wraz z psem Szarikiem wyrusza w podróż pociągiem, który wiezie radzieckich żołnierzy na front. Przesiada się do transportu z Polakami, gdzie poznaje Lidkę i Gustlika, Ślązaka, który uciekł z Wehrmachtu. Wspólnie docierają do formowanej Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Gustlik zostaje przyjęty, a Janek okazuje się za młody i dopiero dzięki podstępowi dołącza do przyjaciela. Wkrótce obaj zostają przyjęci do załogi porucznika Olgierda Jarosza - Ślązak dzięki swojej sile, a Kos za sprawą celnego oka. Niespodziewanie okazuje się, że kierowcą czołgu jest Grigorij. Dzięki Jankowi dołącza do nich także Szarik.

Początek żołnierskiej służby to dla Janka i Gustlika praca w kuchni. Tymczasem Lidka zostaje telegrafistką w sztabie dywizji. Wkrótce nadchodzi moment alarmu bojowego. W czasie jazdy kolumnę czołgów zaskakuje atak niemieckich myśliwców i przez nieuwagę Grigorija ich pojazd wpada na minę. Jednak dzięki sile Gustlika, który naprawia zerwaną gąsienicę, załoga rusza w dalszą drogę. Polsko-radzieckie wojska mijają Bug i owacyjnie witane wjeżdżają do wyzwolonego wcześniej Lublina. Tu Olgierd i Grigorij otrzymują zaproszenia - do fabryki i nauczycielki z pobliskiej szkoły. Po uroczystych spotkaniach załoga idzie na cmentarz. Janek sądzi, że wśród mogił może znajdować się grób jego ojca. Gustlik odkrywa tymczasem kryjówkę niemieckich żołnierzy oraz volksdeutscha, który im pomagał. Jednak Olgierd nie godzi się na rozstrzelanie ich bez sądu.

Pod Studziankami Niemcy zdołali przebić się przez linię frontu. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte ma przyjść z pomocą walczącym oddziałom polsko-radzieckim. Po przygotowaniach załoga czołgu 102 rusza w drogę. W oczekiwaniu na prom Janek i Gustlik kąpią się w Wiśle, a przy okazji demaskują szpiega naprowadzającego niemieckie działa. Pod Studzianki załoga dociera w samą porę i powstrzymuje atak. Janek spotyka swoich przyjaciół - Fiedię i Czernousowa, a później wraz z Olgierdem idzie do pozostawionego na przedpolu "Tygrysa". Gdy okazuje się, że jego działo jest sprawne, rozpoczynają ostrzał niemieckich pozycji, niszczą 3 nieprzyjacielskie czołgi i powstrzymują natarcie. Fiedia ginie trafiony odłamkiem podczas niemieckiego ataku.

Niemcy zajmują Studzianki. Załoga porucznika Jarosza ma pomóc okrążonemu batalionowi Baranowa, ściągając na siebie ogień artylerii. Do załogi dołącza stary Czereśniak, który ma pełnić rolę przewodnika. Wkrótce czołg 102 dociera do okrążonego oddziału. Jeden z radzieckich żołnierzy przypadkowo uszkadza gąsienicę, psuje się również pompa paliwowa. Niemieckie oddziały przypuszczają kolejny atak, ale batalion, wsparty czołgistami, odpiera go. Janek wysyła Szarika z wiadomością do sztabu. Pies po długiej drodze dociera do polskiego dowództwa i pułkownik natychmiast wysyła oddział z częściami do uszkodzonego czołgu. Wkrótce załoga, wraz z batalionem Baranowa, powraca do zgrupowania wojsk polsko-radzieckich. Dzięki Szarikowi czterej pancerni wykonali kolejne zadanie.

Janek i Gustlik, wracając ze sztabu dywizji, spotykają Marusię, ale ukryty na drzewie snajper rani dziewczynę. Janek zabija go, a Wichura zabiera ranną do szpitala. Młody czołgista za swój bohaterski czyn i celne oko otrzymuje podziękowania od całej załogi, a także wspólnie z kolegami nadaje nazwę ich pojazdowi pancernemu, który od tej chwili nosi imię "Rudy". Przychodzi jednak kolejny rozkaz - atak na folwark zajęty przez Niemców. Załoga Olgierda wraz z oddziałem piechoty wykonuje zadanie. Okazuje się jednak, że podczas szturmu zniszczone zostały stojące w sadzie ule i teraz zdenerwowane pszczoły atakują wszystkich walczących - Polaków, Rosjan i Niemców. Tymczasem niedaleko pola walki pozostał niemiecki transporter. Gdy Janek i Grigorij przeszukują go, niespodziewanie atakują ich Niemcy. Czołgistom udaje się jednak pokonać przeciwnika. Podczas apelu cała załoga zostaje odznaczona Krzyżami Walecznych, a Szarik w nagrodę otrzymuje miskę kiełbasy.

Pod Studziankami Niemcy zdołali przebić się przez linię frontu. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte ma przyjść z pomocą walczącym oddziałom polsko-radzieckim. Po przygotowaniach załoga czołgu 102 rusza w drogę. W oczekiwaniu na prom Janek i Gustlik kąpią się w Wiśle, a przy okazji demaskują szpiega naprowadzającego niemieckie działa. Pod Studzianki załoga dociera w samą porę i powstrzymuje atak. Janek spotyka swoich przyjaciół - Fiedię i Czernousowa, a później wraz z Olgierdem idzie do pozostawionego na przedpolu "Tygrysa". Gdy okazuje się, że jego działo jest sprawne, rozpoczynają ostrzał niemieckich pozycji, niszczą 3 nieprzyjacielskie czołgi i powstrzymują natarcie. Fiedia ginie trafiony odłamkiem podczas niemieckiego ataku.

Niemcy zajmują Studzianki. Załoga porucznika Jarosza ma pomóc okrążonemu batalionowi Baranowa, ściągając na siebie ogień artylerii. Do załogi dołącza stary Czereśniak, który ma pełnić rolę przewodnika. Wkrótce czołg 102 dociera do okrążonego oddziału. Jeden z radzieckich żołnierzy przypadkowo uszkadza gąsienicę, psuje się również pompa paliwowa. Niemieckie oddziały przypuszczają kolejny atak, ale batalion, wsparty czołgistami, odpiera go. Janek wysyła Szarika z wiadomością do sztabu. Pies po długiej drodze dociera do polskiego dowództwa i pułkownik natychmiast wysyła oddział z częściami do uszkodzonego czołgu. Wkrótce załoga, wraz z batalionem Baranowa, powraca do zgrupowania wojsk polsko-radzieckich. Dzięki Szarikowi czterej pancerni wykonali kolejne zadanie.

Załoga "Rudego" dociera pod Warszawę. W dalszą drogę zabiera się z nimi Lidka w przebraniu piechura. Telegrafistka chce sprawdzić, czy stoi jeszcze jej przedwojenny dom. Niestety pobliskie zabudowania przeszukują niemieccy żołnierze. Dochodzi do walki. Z pomocą Lidce przybywa Janek wraz z Gustlikiem i wspólnie pokonują wroga. Nieco później "Rudy" próbuje przeprawić się przez most na Wiśle, ale zostaje trafiony pociskiem przeciwpancernym. Oprócz lekko rannego Olgierda cała załoga trafia do szpitala pod opiekę Marusi. Tam ranni żołnierze spotykają Czernousowa, który leczy złamaną rękę. To właśnie on jako pierwszy zostaje wypisany ze szpitala. Przed wyjściem zostawia jednak Jankowi swój pistolet.

Janek i Gustlik, wracając ze sztabu dywizji, spotykają Marusię, ale ukryty na drzewie snajper rani dziewczynę. Janek zabija go, a Wichura zabiera ranną do szpitala. Młody czołgista za swój bohaterski czyn i celne oko otrzymuje podziękowania od całej załogi, a także wspólnie z kolegami nadaje nazwę ich pojazdowi pancernemu, który od tej chwili nosi imię "Rudy". Przychodzi jednak kolejny rozkaz - atak na folwark zajęty przez Niemców. Załoga Olgierda wraz z oddziałem piechoty wykonuje zadanie. Okazuje się jednak, że podczas szturmu zniszczone zostały stojące w sadzie ule i teraz zdenerwowane pszczoły atakują wszystkich walczących - Polaków, Rosjan i Niemców. Tymczasem niedaleko pola walki pozostał niemiecki transporter. Gdy Janek i Grigorij przeszukują go, niespodziewanie atakują ich Niemcy. Czołgistom udaje się jednak pokonać przeciwnika. Podczas apelu cała załoga zostaje odznaczona Krzyżami Walecznych, a Szarik w nagrodę otrzymuje miskę kiełbasy.

Załoga "Rudego" dociera pod Warszawę. W dalszą drogę zabiera się z nimi Lidka w przebraniu piechura. Telegrafistka chce sprawdzić, czy stoi jeszcze jej przedwojenny dom. Niestety pobliskie zabudowania przeszukują niemieccy żołnierze. Dochodzi do walki. Z pomocą Lidce przybywa Janek wraz z Gustlikiem i wspólnie pokonują wroga. Nieco później "Rudy" próbuje przeprawić się przez most na Wiśle, ale zostaje trafiony pociskiem przeciwpancernym. Oprócz lekko rannego Olgierda cała załoga trafia do szpitala pod opiekę Marusi. Tam ranni żołnierze spotykają Czernousowa, który leczy złamaną rękę. To właśnie on jako pierwszy zostaje wypisany ze szpitala. Przed wyjściem zostawia jednak Jankowi swój pistolet.

Po długim leczeniu pancerni opuszczają szpital. Za wszelką ceną starają się dotrzeć do Kołobrzegu, by ponownie walczyć pod dowództwem porucznika Jarosza. Wkrótce odnajdują swój czołg. Niestety, podczas walki maszyna została poważnie uszkodzona. Załoga jednak nie chce nowego wozu. Pułkownik zgadza się na prośbę Janka - w czołgu wymienione zostaną tylko zepsute części. Trójka czołgistów jest pogrążona w smutku, ich kompan Olgierd nie żyje. Zginął próbując ugasić palący się pojazd. Nowym dowódcą czołgu zostaje Janek. Do załogi tymczasowo przydzielony jest polski partyzant West.

Grupa radzieckich żołnierzy opanowuje niemiecki bunkier, biorąc w niewolę jego załogę. Nie może jednak połączyć się z własnym dowództwem, gdyż zniszczona została radiostacja. Wkrótce ma się rozpocząć atak wojsk polsko-radzieckich. Nikt nie wie, że bunkier został już opanowany. Marusia wysyła Szarika z meldunkiem. Pies w porę przybywa do dowództwa. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte wyzwala kolejne miasta Wybrzeża, wreszcie dociera do Bałtyku. Załodze "Rudego" wciąż towarzyszy West. Niespodziewanie okazuje się, że jest to ojciec Janka.

Czterej pancerni i pies

Zdjęcia:

Kiedy w programie: